तृणलवनयन्त्रम्

ग्रीष्मकाले तृणं वेगेन न वर्धते। अतस्तृणलवकः स्थगितः। सम्प्रति मयैव लवनङ्करणीयम्। तदर्थं लवणयन्त्रमस्ति।  साहायकपुस्तिका कथयति प्रतिवर्षं स्नेहतैलं परिवर्तनीयम्। परन्तु त्रिचतुर्षु वर्षेषु गतेषु मया तैलं न परिवर्तितम्। तस्मिन्स्निहतैलं परिवर्तनीयम्। स्नेहतैलङ्क्रीतम्। श्वः परिवर्तिष्यते।

मार्स्

'मार्स्' इति शृङ्खलां दूरदर्शने पश्यामि। यदा मानवो मङ्गलगृहङ्गमिष्यति तदा किं भवितुं शक्नोतीति दर्शितमस्यां शृङ्खलायाम्। मुख्यतो वैज्ञानिकवाणिज्यक्षेत्रयोर्मध्ये प्रचलन्सङ्घर्षो दर्षितः। मध्ये मध्ये साम्प्रतिकाले पृथ्व्यां प्रचलतस्तादृश्स्य सङ्घर्षस्य विषये विविधवैज्ञिनाकानां नेतॄणाञ्च सन्दर्शनानि दर्शितानि। यथा पृथ्व्यां वाणिज्यसंस्था वातावरणमुपेक्ष्य धनार्जनाय सर्वं नाशयन्ति तादृशी स्थितिरेव मङ्गलगृहे भवितुं शक्नोतीति सन्देशः। एकस्मिन् प्रकरणे मङ्गलगृहे वैज्ञानिकैर्विषाणुर्विनिज्ञायते। तेन बहवो जना रोगग्रस्ता भवन्ति। तादृशी स्थितिः सम्प्रति वास्तविकजीवने प्रवर्तते। तद्दृष्ट्वा विचित्रभावना मम मनस्यागता।

प्रियगीतमवादयम्

यौवनकाले मम प्रियगीतमासीच्छेरिलक्रोवर्यया 'इफ् इट् मेक्स् यू हेप्पी'। मम स्वप्नमासीत्कदाचित् गिटारयन्त्रे गीतमेतत्वादयेयम्। ह्यः स स्वप्नः पूर्णोऽभवत्। सङ्गणके शेरिलक्रोवर्यायां गायन्त्यां गिटारयन्त्रेऽहं तया सह सङ्गीतमवादयम्। महदानन्दमन्वभवम्। तस्या एकोऽन्यो गीतोऽस्ति - 'मै फे़वरेट् मिस्टेक्'। तदपि मह्यं रोचतेतमाम्। तद्गीतस्य वादनङ्किञ्चिद्दुष्करं तथापि प्रयत्नङ्करिष्यामि।

काले काले साफल्यमावश्यकम्

वाद्ययन्त्रं वादने मम सङ्घर्षेण तु यूयं परिचिता एव। केषुद्दिनेषु निमेषमात्राभ्यासन्न चिकीर्षामि। ह्य आहत्य द्वे घण्टे यावदाभ्यासमकरवम्। कस्मात्कारणाद्भेदोऽयम्? यत्किमपि गीतं शिक्षे, बहुपरिश्रमात्परमपि यदि किञ्चित्साफल्यं न प्राप्यते तर्हि निराशा जायते, अवसादोऽनुभूते च। समयो व्ययते महच्छ्रमोऽपेक्षितश्च। किमर्थमियच्छ्रमङ्कुर्याम्? परन्तु साफल्यं प्राप्यते चेदानन्दोऽनुभूयते, अग्रेऽग्रे गन्तव्यमिति चिन्तनं मनस्यागच्छति। नूतनानि गीतानि वादनाय सज्जो भवामि। स्पष्टमस्ति काले काले किञ्चित्साफल्यमावश्यकमन्यथा निराशापतति। जीवनस्य सर्वेषु क्षेत्रेषु तादृशो नियमो वर्तते।

मध्याह्ने कुटुम्बेन संस्कृपदानि पठितानि

अद्यत्वे पुत्रः संस्कृतमधीते। ह्यो मध्याह्नेऽहं तस्य चित्रपदकोशं पठामि स्म। तद्विषये भार्यया सह सम्भाषणञ्जातम्। पुत्रोऽन्यस्मिन्प्रकोष्ठे सङ्गणके किमप्युकुरुत। आवयोः सम्भाषणं श्रुत्वा स प्रकोष्ठाद्बहिरागच्छत्। मातरं संस्कृतं पाठयामीत्यवदत्। तदा वयं त्रयोरपि संस्कृतचित्रपदकोशं पठनरता अभवाम। तादृशः समय बहुशः स्याच्चेत्तस्याभ्यासं सम्यग्भवेत्।

अपायन्निवारणाय कियच्छुल्कं दीयेत?

अपायन्निवारणाय कियच्छुल्कं दीयेत? कोऽपायः कियच्छुल्कं तदनयोरवलम्बते। कार्यालये तन्त्रांशे पङ्क्तिरेकापसारणीया। सा पङ्क्तिरतिमहत्वपूर्णा। तदपसार्य कोऽपि हानिर्न भवेदिति मया पूर्वमेव दर्शितम्। तथापि आ मासद्वयात्सा पङ्क्तिर्नापसृता। बहूनां श्रमः समयश्च गमितस्तस्या निरीक्षणाय। प्राय आगामिनि सप्ताहे कार्यं समपद्येतेति चिन्तयामि।

समाहारो न कर्तव्यः

अद्य प्रतिवेशिनः पुत्रस्य जन्मदिवसः। सर्वैर्ज्ञायते करोणारोगभयात्समाहारो न कर्तव्यः। सर्वकारस्य नेतारोऽपि निवेदयन्त्यनाश्यकतया जनाः समूहे न समागच्छेयुरिति। तदुपेक्ष्य प्रतिवेशी तस्य पुत्रस्य जन्मदिवसो वीथ्यामाचरिष्यति। मम सामन्ते जना मुखावरणमपि न धरन्ति, सामाजिकदूरत्वमपि न कुर्वन्ति। अहं पुत्रमवदं तज्जन्मिदवसोत्सवं मा गच्छ। स निराशोऽभूत्परन्तु स बुद्धिमान्। सोऽवादीत्तेन ज्ञायते करोणारोगभयात्सावधानं भवितव्यमस्माभिः। अतः स न गमिष्यति। तस्य माता तं प्रत्यज्ञासीच्छ्वः सा तस्मै मिष्ठान्नं पक्ष्यति।