पुत्रस्य सङ्ख्याध्ययनम्

अद्यत्वे मत्पुत्रः सङ्ख्यास्वभिरुचिर्दर्शयति। प्रातःकाले यदावाङ्कारयानेन विद्यालयङ्गच्छन्तौ स्वः स अन्यकारयानानां सङ्ख्याः पठति। ताः सङ्ख्यास्तु केवलञ्चतुरङ्कीयाः। स ताः सम्यक्तया पठितुं शक्नोतीति दृष्ट्वाहं पञ्चाङ्कीयाः सङ्ख्याः पठितुं तं प्रोत्साहनमददम्। गृहे श्वेतफलकमस्ति। तस्मिन् पञ्चाङ्कीयाः सङ्ख्या विलिख्य ताः कथं पठ्येरँस्तमहमपाठयम्। केनचिदभ्यासेन स ताः पठितुमशक्नोत्। तदनन्तरं तं षडङ्कीयाः सङ्ख्याः पाठितवान्। ता अपि स पठितुं शक्नोति। प्रतिदिनं श्वेतफलकयावामभ्यासङ्कुर्वहे। द्वित्रदिनाभ्यान्तरे तं सप्ताङ्कीयाः सङ्ख्याः पाठयिष्यामि। साँयकालस्य श्वेतफलकस्य चायमुत्तम उपयोगः।

पितृदिवसः

अद्य पितृदिवसः। प्रातःकाले पुत्रं तस्य मातामह्या गृहादानैषम्। स मातामह्या गृहे महदानन्दमनुभूतवान्। यत्किमपीच्छति स तत्र प्राप्नोति। अत्र तु शर्करायुक्तानि खाद्यानि न्यूनतयैव स भुङ्क्ते। तस्यागमनात्परस्तान्मम भार्या सर्वेषाङ्कृते भोजने नवनीतकुक्कुटमपाक्षीत्। सा जानात्यददः खाद्यं मह्यमस्मत्पुत्राय च रोचते। भोजनस्य पुरस्सरमपूपमप्यखादिष्म। पुत्रोऽपि मह्यं शुभाशयपत्रमदात्। इदानीन्तु स बहिः क्रीडारतः। मध्याह्नि संस्कृतशिबिरमपि सम्यक्तया प्राचालीत्। उत्तमो दिनोऽयम्।

सम्भाषणशिबिरम्-२

अद्य संस्कृतसम्भाषणशिबिरमायोजितः। प्रथमवर्गः प्रवृत्तः। प्रायाः पञ्चविंशतिश्छात्रा आगमन्। एतादृशी सङ्ख्या तु मया नापेक्षिता यतो द्वाभ्यां दिनाभ्यां पूर्वङ्केवलं त्रिजनाः पञ्जीकृतवन्तः। बहवो जना गतौ दिनौ पञ्जीकृतवन्त इति प्रतिभाति। एतावति सङ्ख्यायाञ्जना आगतवन्तस्तत्तु महते सन्तोषाय। सर्वंय्यथाव्यवस्थितं सञ्जातम्। छात्रेष्वोत्साहोऽदृश्यत। साशंसमागामिषु सप्ताहेष्वप्ययमोत्साहोऽनुवर्तेत।

सम्भाषणशिबिरम्

श्वः संस्कृतसम्भाषणशिबिरमारप्स्यते। शिबिरशुल्कं पञ्चसप्तत्यधिकशतरुप्यकाणि। मन्ममतावेतावत्शुल्कमधिकतरम्। शिबिरसञ्चालकौ मया मन्त्रणा न कृतवन्तौ। एतावत्पर्यन्तङ्केवलं त्रिजनैः पञ्जीकृताः। अहमाश्चर्यचकितो नास्मि। संस्कृतस्य कृते जना एतावद्धनन्न व्ययेयुः। मन्मतौ शिबिरं निश्शुल्कन्न भवेत् परन्त्वेतावत्शुल्कमपि न भवेत्। अधिकतमं शतरुप्यकाणि परिमितानि शुल्कं सुष्ठ्विति मन्येऽहम्। शिबिरार्थङ्कति जना आग्नतारः श्वो द्रष्टास्मि।

पुत्रो गतः

मत्पुत्रस्तस्य मातामह्या गृहङ्गतः। तस्य गमने कदाचिदहं प्रसन्नो भवामि यतः कञ्चन समयमात्मने प्राप्स्यामि। परन्तु यदा स गतस्तदा तस्यानुपस्थितिर्मां दुनोति। दिने बहुसमयमस्तीति प्रतिभाति। तस्योपस्थिते समयः क्षिप्रङ्गच्छति यतो भ्रमणार्थमावां बहिरुद्यानङ्गच्छावः। अनेकशः काफ्यपाणमपि गच्छावः। स श्वः प्रतियाता। अन्यच्च तस्मिन् विद्यालये ह्यः पित्रदिवसोत्सव आचरितः। विद्यालययावां साकं प्रातराशिङ्खादिवन्तौ। स त्वतिप्रसन्न आसीत्। 'भवान् विश्वे सर्वोत्तमपिता' इति स मामकथयत्।

चित्रकथाः

पुत्रस्य कृते कानिचन बालसंस्कृतपुस्तकान्यक्रीणाम्। तेषु ‘चित्रकथाः’ अन्यतमम्। सोत्साहमहं पुत्रेण सह तत्पुस्तकपठनमारब्धवान्। धार्मिककथा मह्यन्न रोचते विशेषतः पुत्रस्य कृते। प्रथमे द्वे कथे तु कृष्णस्यापारमहिमनो विषये। विस्तरेण बकसर्पयोर्विदारणं दर्शयन्त्याविमे कथे कथँव्वत्सानाङ्कृते सन्ति न जानेऽहम्। कथमप्यहं ते पठितवान्। अग्रेऽपि पुस्तके कश्चन देवस्य कृतेऽमुकः स्वकीयस्य भुजाङ्कर्तयन्नपश्यमहम्। रक्तस्रावोऽपि दर्शितवान् पुस्तके। ततः शराघातेन कश्चन भूमौ पतितन्नरं दृष्टवान्। पुस्तकपठनं स्थगितवानहम्। एतादृशानि हिंसायुक्तानि पुस्तकानि धर्मनाम्नापत्यानाङ्कृते विहितानीति दुःखकारि।

पुरातनमित्रम्

ह्यः किञ्चिद्दूरवर्ति पुरातनमित्रं मां दूरवाण्यामाहूतवान्। गतावसरे यदावां सम्भाषावहि स तु पञ्चवर्षेभ्यः पूर्वमासीत्। तत्काले तस्य विवाहविच्छेदञ्जज्ञे। तदनन्तरमावयोः सँल्लापो न जातः। एतावतः समयस्यानन्तरं स किमर्थं मामाह्वयन्नस्तीत्यहमचिन्तयम्। जनाः पुरातनमित्राणि द्वयोरवसरयोः स्मरन्ति - आपत्काले सुसमृद्धिकाले वेत्यहं मन्ये। परङ्कापि तादृशी वार्ता नासीत्। मन्नगरयुदावसितुञ्चिकीर्षुः स इति स न्यगदत्। तदर्थं स मन्नगरस्य विषये बहवः प्रश्ना अपृच्छत्। अहं तस्य सर्वेषां प्रश्नानानामोत्तराण्यददाम्। यदि स मन्नगरयागच्छेत्तत्तु महते सन्तोषाय।