शर्कराप्रसक्तिः

मानवेषु शर्करायाः कीदृशी प्रसक्तिरस्तीति दृष्ट्वा विस्मितोऽहम्। वयमाधिक्येन शर्करां न भुञ्ज्महे। तथापि तनयस्य शर्कराया लिप्सा समधिका। प्रतिदिनं स मिष्टान्नम्, पिष्टकम्, हिमपियूषमित्यादीनि चिखादिषति। आवां तु मितप्रमाणेन तादृशानि मधुराणि भुञ्ज्वहे, तस्मै दद्वश्च परन्तु स यत्किमपीच्छति तस्य पितामहस्तस्मै ददाति, बहुशोऽधिकप्रमाणेन। मम मातापितरौ भोजनस्य गुणागुणान् केवलं स्वादेन विभावयतः। भोजनस्य पौष्टिकांशानां विषये तयोर्ज्ञानं शून्यप्रायम्। अधिकप्रमाणेन रोटिकोदनञ्जग्ध्वा, उत्तमं भोजनं भुक्तमिति तौ चिन्तयतः। मातापित्रोर्गमनात्परं पुनः पुत्रस्य रोटिकामिष्टान्नसेवनं न्यूनीकर्तास्वः।