गीतवादनाभ्यासङ्करोमि। पुत्राय गीतमेकं रोचततेतमाम्। मह्यमाधिक्येन न रोचते स्म। पुत्रः पुनः पुनस्तद्गीतं श्रावयति स्म। गच्छता कालेन तद्गीतं मह्यमप्यरोचत। बहुभ्यो दिनेभ्यस्तद्गीतस्याभ्यासङ्कुर्वन्नस्मि। ह्यो गीतं पूर्णतया वादितम्। इदानीमदो गीतं श्रुत्वा वादयित्वा चाहं रमे। पुत्रवशादेव।
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें