पौर्वाह्णिकी चर्या

दारकस्य विद्यालयङ्गमने सति मामकीनायां पौर्वाह्णिक्याञ्चर्यायां परिवर्तनञ्जातम्। पूर्वतनं विद्यालयङ्गमनार्थमन्तरालं दीर्घमासीत्। सार्धषड्वादनादारभ्य नववादनं पर्यन्तङ्कदाचिदपि गन्तुमशक्नुवावाम्। नूतने विद्यालये तदन्तरालं तदपेक्षया लघुतरम्। सपादसप्तवादनादारभ्य चत्वारिंषदधिकसप्तवादनं पर्यन्तमेव। अहं दारकं सपादसप्तवादने विद्यालयं प्रापयामि यतोऽन्तरालस्यादौ वाहनसञ्चारो न्यूनः। तं विद्यालयं प्रापय्य बहुसमयो वर्तते मत्सकाशे। सार्धसप्तवादने कार्यालयङ्गमनं मह्यन्न रोचते। तत्काले कार्यालयो निर्जनः। अहमेतावच्छीघ्रमागतवानेतदुपलक्षणार्थं तत्र कोऽपि न विद्यमानः। अतः प्रतिदिनमहं दारकं विद्यालयं प्रापय्य काफ्यापणङ्गच्छामि। सार्धसप्तवादनादरभ्य सार्धाष्टवादनं पर्यन्तं तत्रैव स्थिरीभूय काफीपेयं पिबति कश्चन ग्रन्थः पठामि। समयस्य सदुपयोगः कुर्वति मम सन्तोषाय। काफ्यापणः कार्यालयन्निकषा। अतस्तत्तः कार्यालयङ्गमने वाहनसम्मर्दोऽपि न क्लेषाय। पूर्वमहमेव दारकं विद्यालयादानयामि स्म। परमयं विद्यालयस्त्वपराह्णे त्रिवादने छात्राँश्च्यावयति। तस्मिन् काले त्वहङ्कार्यालये स्थातव्यः। अतस्तस्य माता तमानयति। इदानीं यावदेषा दिनचर्या मम सन्तोषाय।