ह्यः प्रदोषमहँव्वाद्ययन्त्राभ्यासयुद्यत आसम्। पुत्र आगच्छत्। अहमपि वाद्ययन्त्राभ्यासङ्करोमीति सोऽवदत्। अहं तं प्रोत्साहनमददम्। अहं तं सन्तन्त्रनिर्दशनान्यदर्शयम्। तानि निर्दशनानि पठित्वा सन्तन्त्राणि कथं वादयितुं शक्यन्तयिति तं बोधितवान्। आश्चर्यं नामार्धघण्टाभ्यान्तरयेव स तानि निर्दर्शनानि पठितुमशक्नोत्। अनन्तरं स कानिचन सन्तन्त्राण्यवादयत्। तन्महते सन्तोषाय।
भवतः पुत्रस्य प्रयासः ग्राह्यत्वं श्लाध्यम् अस्ति।
जवाब देंहटाएंधन्यवादः।
हटाएं